- O nikim innym nie mówiłaś przez ostatni tydzień.

pralki. Jutro pojadę z dziećmi do motelu i przywiozę ci wszystko,
ale tylko szepnęła z uśmiechem:
Zupełnie jakby to było coś oczywistego. Po
jak empatii i troski o innych. Pod tym
by nie próbowała rozwijać wątku. O dziwo, Madison tym razem
- Tak.
– Chcę widzieć senatora martwego, chcę widzieć martwą Lucy
Milczała, ogłuszona treścią jego słów.
Szli dłuższą, lecz łatwiejszą trasą. Do domu wsunęli się przez
Niechcący chyba popchnęła szklankę. Kostki
odmówiłem.
zapraszać ją na kawę.
- Masz rację, nie ma co kluczyć. -
- A jeśli rzeczywiście się pozabijają?

- Mysle, ¿e ktos nas sledzi.
dziekujac Mu za wszystkie błogosławienstwa, jakie nam zesłał.
Sztywnymi palcami przewróciła kilka kartek, szukajac nazwisk
ktoś nie mógł zaczekać tych kilku tygodni, aż kostucha dokona dzieła.
- Ju¿ przekazałes mi czesc dokumentów - przypomniał
- San Antonio.
Prawda była taka, że pan Findley jej unikał. Shelby oparła się na krześle i przypatrując liściom drzew
chyba to ju¿ nie ma znaczenia. Teraz wszystko sie uło¿yło.
- Słucham? - spytał Alex.
- Mam ci du¿o do powiedzenia - powiedziała, zagryzajac
normalnie. Wolno. Równo. Spokojnie, powtarzała w myslach,
szczyt wszystkiego? Zasmiał sie i wyciagnał paczke
światło mojego życia. - Wtuliła nos w policzek chłopca.
- Kto to jest Elizabeth? - zapytała Katrina.
- Cholera.